حشره_یک_روزه

ما تازه از یک تفریح شبانه ی آرام و متمدن برگشته بودیم که آخرین موکلمون به خیابون بیکر اومد. او یک پرستار بود. و، ظاهراً، شام با کسی بیرون رفته بود. با یک روح.

موکل (ازم خواسته که نامش رو فاش نکنم) به ما گفت که با کسی سر قرار رفته و همه چیز بخوبی پیش رفته. طرفش ظاهراً، یک جنتلمن عالی بوده. اونها به هم شماره دادن اما، وقتی که اون مرد در دسترس نبوده، خانوم به آپارتمانش میره تا ببینه حالش خوبه یا نه. و معلوم میشه که، نبوده. بخاطر اینکه با توجه به اونچه که صاحبخونه اش میگفت، شخصی که توی آپارتمان سکونت داشته یک هفته پیش مُرده. بعد، اون خانوم یک وبسایت رو پیدا میکنه که خانمهای دیگه در اون، از تجربه ی مشابهشون گفته اند.

 

شرلوک به اون وبسایت رفت و تعدادی از خانم ها رو پیدا کرد که معتقد بود با همون مرد ملاقات کرده اند. هرچند، نتونست ارتباطی بین اونها پیدا کنه. اونها پیشینه و علائق مختلفی داشتند. اون مرد در هر مورد خودش رو به نام دیگه ای معرفی کرده بود. اما بعدش، شرلوک فهمید که اون چطوری اینکارو کرده. او نامها رو از آگهی های ترحیم میگرفته. اون مرد، مردهای تنهایی رو پیدا کرده بود که به تازگی فوت شده اند و تنهایی زندگی میکردند - و خانمها رو به خونه های اونها می برد. بنابراین در هر مورد، او هویت یک مرد مُرده رو میگرفت فقط برای یک شب.

 

اما، درحالیکه شرلوک خوشحال شده بود که فهمیده اون چطور اینکارو انجام داده، از طرفی عصبانی بود که نمیتونست بفهمه چرا اینکارو کرده.

 

چون، بعضی وقتا، شرلوک هلمز میتونه واقعاً یسری بدیهیات تابلو رو نبینه. من خاطرنشان کردم که فقط یک احتمال خیلی کوچولو وجود داره که احتمالاً یه مردی اون بیرون هست که فقط، احتمالاً، شاید دلش میخواسته یک کمی اقامتهای یک-شبه داشته باشه. میدونم، یک مکاشفه ی تکان دهنده بود. پرونده حل شد.